در حال آماده شدن برای آزمون Speaking آیلتس هستید، نه؟
خب، افسانه های زیادی در مورد این بخش از آزمون آیلتس وجود دارند. بنابراین هر آنچه میشنوید را باور نکنید.
در عوض، لیست 10 افسانه در مورد آزمون Speaking آیلتس را بررسی کنید، تا به شما کمک کند مطالعه مفیدتری داشته باشید.
آزمون Speaking آیلتس یک مصاحبه رسمی با یک ممتحن است، و نه یک مکالمه عادی. آزمون ضبط میشود، اما نباید نگران این موضوع باشید زیرا از این فایل برای ارزیابی ممتحن استفاده میشود، نه شما. این بخش از آزمون بین 11 تا 14 دقیقه طول میکشد و دارای سه بخش است:
در بخش 1 به سوالات مربوط به موضوعات آشنا (زندگی خانوادگی، شغل یا تحصیلات و علایق خود) پاسخ میدهید.
در بخش 2 یک دقیقه فرصت دارید تا به یک موضوع فکر کنید و سپس یک تا دو دقیقه وقت دارید تا در مورد آن صحبت کنید. ممتحن حرف شما را قطع نمیکند، اما وقتی صحبتتان تمام شد چند سوال از شما میپرسد.
در بخش 3 در مورد ایدههای مفهومی مرتبط با موضوع بخش 2 با ممتحن بحث میکنید.
از آنجا که آزمون Speaking بسیار پیچیده است، شاید چیزهایی در موردش بشنوید که واقعیت ندارند. اگر دلیل نادرستی این شایعات را بدانید، شانس بیشتری برای کسب نمره بالا خواهید داشت.
1- آزمون speaking ساده ترین قسمت آزمون IELTS است.
این قسمت در وهله اول شاید آسان به نظر برسد چرا که ممتحنین رفتار دوستانه ای دارند. از آنجا که در بخش های دیگر امتحان تنها هستید، ممکن است اینطور به نظر برسد که کسی هست که در این بخش به شما کمک کند.
با این حال، ممتحنین باید مطابق قوانین بسیار سختگیرانه ای عمل کنند و برای اجرای عدالت، با همه داوطلبان رفتار یکسانی داشته باشند. آنها همه داوطلبان را بر اساس معیارهای ثابتی ارزیابی میکنند.
واقعیت: هر چهار قسمت آزمون آیلتس از سطح دشواری یکسانی برخوردار هستند، اما ممکن است بسته به مهارتهای زبانیتان، برایتان یک قسمت از قسمت های دیگر راحت تر باشد.
2. برای گرفتن نمره بالا باید لهجهای مشابه به یک native داشته باشید.
لهجه شما معیار ارزیابی نیست. تلفظ ارزیابی می شود، اما انتظار نمیرود که شما لهجه native داشته باشید.
در هنگام ارزیابی تلفظ، ممتحنین به تلفظ صداها، استرس کلمات و لحن داوطلب ها توجه میکنند.
با بررسی تلفظ کلمات جدید، میتوانید از تلفظ صحیح خود مطمئن شوید. دیکشنری های آنلاین چنین ویژگی ای دارند. برای شنیدن تلفظ صحیح کلمه کافیست روی علامت بلندگوی کوچک کلیک کنید.
همچنین میتوانید برای بهبود شیوه تلفظ خود با صدای بلند متنی را بخوانید، یا سعی کنید از افراد native تقلید کنید و از آنها بخواهید تلفظ شما را اصلاح کنند. اگر در اطرافیان خود شخص nativeی نمیشناسید، از اینترنت برای ارتباط آنلاین با معلمان انگلیسی استفاده کنید.
واقعیت: لهجه شما ارزیابی نمیشود، بلکه به تلفظ شما نمره داده میشود.
3- اگر از صحت ساختارهای دستوری پیچیده اطمینان ندارید، از آنها استفاده نکنید.
در واقع بهتر است به جای استفاده از جملات بسیار ساده، ساختارهای دستوری پیچیده را امتحان کنید و حتی چند اشتباه مرتکب نیز شوید.
به عنوان مثال، داوطلبی که فقط از جملات کوتاه و ساده استفاده میکند، نمره کمتری نسبت به داوطلبی که سعی در استفاده از عبارت شرطی- حتی با ساختار اشتباه دارد، کسب خواهد کرد.
استفاده از ساختارهای دستوری پیچیده برای بیان دقیق آنچه میخواهید بگویید قطعا بهتر است.
در ادامه چند نمونه از ساختارهای دستوری پیچیده آورده شده است:
Conditional clauses: If I had the chance to study a new subject, it would probably be astronomy.
Time clauses: As soon as I take my IELTS exam, I’ll move to Australia.
Reported speech: My friend said she would help me study for this exam.
Modal verbs: She might have arrived by now.
بنابراین همزمان با یادگیری قوانین گرامری، از آنها در صحبتتان استفاده کنید. هنگام تمرین، صدای خود را ضبط کنید و سپس با دقت به آن گوش دهید. اشتباهات گرامریای را که در حین گوش دادن متوجه میشوید بنویسید تا بتوانید هنگام صحبت کردن استفاده موثرتری از گرامر داشته باشید.
واقعیت: بهتر است از ساختارهای دستوری پیچیده با چند اشتباه استفاده کنید تا اینکه صرفا به جملات ساده و کوتاه بسنده کنید.
4- اگر پاسخ سوالی را ندانید، نمیتوانید نمره بالایی کسب کنید.
در این آزمون دانش شما در حوزه موضوعات خاص مورد آزمایش قرار نمیگیرد. ممتحنین بیشتر به چگونگی گفتن مطالب علاقه مند هستند تا موارد دیگر.
به یاد داشته باشید که هیچ پاسخ درست یا غلطی وجود ندارد. مثلاً اگر از شما سوال شود “نوجوانان در کشور شما چگونه سرگرم میشوند؟” و ندانید چه جوابی باید بدهید، میتوانید در پاسخ خود توضیح دهید که چرا نمیتوانید این سوال را جواب دهید. مثلا بگویید:
” مطمئن نیستم که بتوانم به این سوال دقیق پاسخ دهم، چون دیگر نوجوان نیستم، اما میتوانم در مورد نحوه سرگرم شدن خودم در نوجوانی به شما بگویم. البته طبیعتا اوضاع خیلی تغییر کرده است زیرا … “
“I’m not sure I can answer the question accurately, as I’m not a teenager anymore, but I could tell you about how I used to have fun when I was teenager. I expect this has changed a lot because…”
این پاسخ به ممتحن ثابت میکند که شما توانایی صحبت کردن و آماده کردن پاسخ های خود را دارید، حتی اگر این موضوع از ناحیه امن (comfort zone) شما خارج باشد.
واقعیت: اگر پاسخ سوالی را نمیدانید، دلیل آن را توضیح دهید. هیچ جواب درست و غلطی وجود ندارد.
5. همیشه هنگام آماده شدن برای بخش 2، یادداشت بنویسید.
شاید ترجیح بدهید یادداشت بنویسید، اما گاهی بهتر است فقط به موضوع فکر کنید. فقط یک دقیقه وقت دارید تا آماده شوید. اگر این زمان را صرف نوشتن کنید، ممکن است زمان ارزشمند تفکر را از دست بدهید.
هر cue-card دارای چند سوال است که باید پاسخ داده شود، بنابراین باید Speaking خود را بر اساس این ایدهها آماده کنید. آن یک دقیقه را به فکر کردن به پاسخهایی مختصر به هر سوال اختصاص دهید.
هنگامی که پاسخهای کوتاه را در ذهن خود آماده کردید، میتوانید با بیان مثالها و صحبت در مورد ارتباط این پاسخها با خودتان، موضوع را در حین صحبت بسط دهید. اکثر افراد مشکلی با صحبت در مورد خودشان ندارند زیرا اشراف خوبی به این مورد دارند.
واقعیت: شاید دوست داشته باشید چند مورد جزیی را یادداشت کنید، اما از آنجا که فقط یک دقیقه وقت دارید، بهتر است در مورد موضوع بخش 2 عمیقا تفکر کنید.
6. اگر مهارت گرامری بالایی دارید، عملکرد خوبی خواهید داشت.
گرامر تنها یکی از چهار معیار ارزیابی است که در نمرهدهی به عملکرد شما در آزمون Speaking استفاده میشود. موارد دیگر روان و مربوط صحبت کردن، دایره واژگان و تلفظ هستند.
همه این معیارها به یک اندازه مهم هستند. بنابراین اگر در گرامر مهارت زیادی دارید، قطعاً یک چهارم نمره نهایی شما بالا خواهد بود. اما اگر نمره overall بالایی میخواهید، باید ثابت کنید که دامنه لغات گستردهای نیز دارید. اگر بتوانید از کلمات متنوعی برای بیان صحیح موضوعات استفاده کنید، در این مهارت نیز نمره بالایی کسب خواهید کرد.
همچنین باید در تلفظ نمره بالایی کسب کنید. همانطور که قبلاً گفته شد، این مهارت به توانایی شما در تلفظ صحیح تکتک صداها، استفاده از لحن مناسب و استرس صحیح کلمات اشاره دارد.
همچنین باید روان و مربوط صحبت کنید، یعنی باید قادر باشید بدون مکث و سکوت طولانی صحبت کنید و عقاید خود را به شکلی منطقی به هم ارتباط دهید.
در ادامه چند مثال از connectors آوردهایم که میتوانید برای بیان دیدگاه خود به شکلی منسجم استفاده کنید:
Firstly, secondly, last but not least
Moreover, furthermore, in addition
Consequently, therefore, as a result
In order to, so as to, so that
واقعیت: در آزمون Speaking چهار معیار برای ارزیابی وجود دارد:
(1) grammatical range and accuracy, (2) fluency and coherence, (3) lexical resource (4) pronunciation.
7. اگر هنگام صحبت کردن مکث نکنید (بیوقفه صحبت کنید)، تاثیر خوبی در ذهن ممتحن ایجاد خواهید کرد.
روان صحبت کردن مهم است، اما مربوط صحبت کردن (منطقی بودن، مفهوم بودن) نیز مهم است. تلاش برای کاهش میزان و تعداد مکثها نکته خوبیست، اما در عین حال باید پاسخ خود را منطقی و مربوط به موضوع نگه دارید.
اگر بدون توجه به مربوط صحبت کردن به صحبت خود ادامه دهید، روان صحبت میکنید، اما این صحبت مرتبط با موضوع نیست و برایند کلی آن چندان خوب نخواهد بود.
به یاد داشته باشید که برخی از درنگها طبیعی است. قرار نیست شما بدون نفس کشیدن و فکر کردن یکبند صحبت کنید. سعی کنید گاها از این filler phrases استفاده کنید تا گفتار روانتری داشته باشید:
To put it differently…
What do you call it…wait a second…I have it right there.
Well…
You see…
واقعیت: روان (بدون درنگ) صحبت کردن به تنهایی تأثیر خوبی نخواهد داشت. صحبت شما باید مربوط (منطقی، سازمان یافته) نیز باشد.
8- حتی اگر سوالات را نمیفهمید، باید به آنها پاسخ دهید.
اگر سوالی را متوجه نمیشوید، ایرادی ندارد که از ممتحن بخواهید سوال را تکرار کند یا آن را به روشی دیگر بپرسد. برای این کار میتوانید از برخی عبارات زیر استفاده کنید:
I’m not quite sure I understand what you mean. Can you repeat the question, please?
I don’t think I know what you mean. Do you mind repeating the question, please?
بهتر است قبل از پاسخ دادن به سوال، آن را واضحا بفهمید. اگر چند بار این کار را انجام دهید، نمرهای از دست نمیدهید، اما اگر از ممتحنین بخواهید تک تک سوالات را تکرار کند، آنها گمان خواهند برد که در درک زبان انگلیسی مشکل دارید و بنابراین نمره کمتری میگیرید.
واقعیت: اگر سوالی را نمیفهمید، باید درخواست توضیح کنید.
9. نیازی نیست در مورد تمام اجزای cue card صحبت کنید.
Cue card شما در بخش 2 آزمون speaking دارای یک موضوع اصلی و حدود چهار سوال در مورد آن موضوع است. در واقع شما باید در پاسخ به همه موارد اشاره کنید، و تقریباً زمانی مساوی برای هر یک از آنها صرف کنید.
اگر چهار سوال در cue card دارید، باید حدود 30 ثانیه برای هر یک از سوالات صرف کنید و در مجموع دو دقیقه صحبت کنید.
بعد از تمرین کردن چندین مورد Speaking کوتاه، کم کم خواهید فهمید طول مدت 30 ثانیه به صورت ذهنی و تقریبی چقدر است و چه زمانی باید به سراغ موضوع بعدی بروید.
واقعیت: باید به تمام سوالات بخش 2 پاسخ دهید، و برای هر سوال، زمان مساوی صرف کنید.
10. اگر در بخش 3 دیگر ایدهای به ذهنتان نرسید، ایدههای بخش 2 را تکرار کنید.
بخش 3 آزمون speaking توانایی شما را برای بسط دادن موضوعات مطروحه در بخش 2 میسنجد که در طی آن در مورد زمینههای عمومی موردعلاقه خود صحبت خواهید کرد. در این بخش باید ثابت کنید که قادر به توصیف جزئیات، مقایسه و مقابله ایدهها، تعمیم و نتیجهگیری هستید. بنابراین تکرار ایدههای خود از بخش 2 احتمالاً پاسخ مناسبی به سوالات بخش 3 نخواهد بود.
در ادامه مثالهایی از عباراتی که میتوانید در این بخش از آزمون (و سایر بخش ها) استفاده کنید آمده است:
عباراتی برای ابراز عقاید:
,…As far as I’m concerned
:What I think is this
…I strongly believe that
,From where I stand
عباراتی برای مقایسه و تقابل:
…On the one hand…, on the other hand
…While
…whereas…
…Both
…,Similarly
عباراتی برای نتیجه گیری:
…The bottom line is
,In a nutshell
,All in all
,To sum up
واقعیت: در بخش 3 میبایستی مسائل انتزاعی تری را با ممتحن در میان بگذارید، بنابراین تکرار ایده های خود از بخش 2 احتمالاً پاسخ مناسبی برای سوال نیست.
حال که میدانید در آزمون Speaking آیلتس از شما چه انتظاری میرود، شفافیت این بخش از آزمون به وضوح بیشتر است. اکنون میتوانید به شکل موثرتری برای روز بزرگ تمرین کنید
